পানীৰে লিক চেকিং

মিছেছ ধীমান:- জানু পানী এগিলাছ দিবাচোন !
মিষ্টাৰ ধীমান:- হা... এই মাত্ৰ খালা চোন আকৌ পিয়াহ লাগিলেই নেকি...?
মিছেছ ধীমান:- (খং) নাই লগা পিয়াহ চিয়াহ!  চেকহে কৰিম... ক’ৰবাত লিকচিক হ'ল নেকি!

~ জয় দীপ

শহাৰ তিনিটা বৰ আৰু কলিতানী (Assamese Jokes)

কইলতাৰ ঘৈণীয়েকে হাবিত অৰ্কিড বিছাৰি আছিল অকলে, হঠাতে দেখিলে শহা এটা ফান্দত লাগি আছে। শহাটোৱে ক’লে- তুমি যদি মোক ফান্দৰ পৰা এৰুৱাই দিয়া, মই তোমাক তিনিটা বৰ দিম,

কইলতানীয়ে শহাটোক ফান্দৰ পৰা এৰুৱাই ক’লে ..
প:- বাপু, বৰ নেলেগে ঔ, এটাই পাইছেগৈ!! তই যা!
শ:- সেইটো বৰ, মানে পতি নহয়, জধাবাঈ, বৰ দিম মানে ৱিছ গ্ৰাণ্ট কৰিম আকৌ।
প:- হয়নি? ইংলিছত কবি আক’ .....মই এচমিজ ভালকে নেজানোং নহয়!! সৰুৰে পৰা ইংলিছ মিডিয়ামত পঢ়া যে।
শ:- লেভেল নিদিবি! বৰ লাগে নে নাই ক?
প:- দে দে, জল্ডি দে,
শ:- এটা কথা কবলে পাহৰিছো দেই, তোক যি বৰ দিম, তোৰ মানুহটোৱে তাতকে দহগুণ বেছিকে পাব।মঞ্জুৰ হেঁ??

প:- হমম... মঞ্জুৰ হেঁ!!পিচত চাম বাৰু কি হয়!! প্ৰথমতে বৰ দেচোন!! ফাৰ্ষ্ট ফাৰ্ষ্ট ....তই মোক পৃথিৱীৰ সকলোতকে ধুনীয়া আপী বনাই দে।

শ:- দিম বাৰু, চাবি আকৌ, তোৰ মৰদটো পৃথিৱীৰ চবতকে বেছি হেণ্ডচাম মানুহ হৈ যাব। মাইকীবিলাক তাক দেখি পাগল হৈ যাব।

প:- ন’ প্ৰব্লেম। ধান খাকে মূৰ্গী কাহাঁ ভাগেগা? বাৰু শুন !!! নেক্‌ষ্ট মোক পৃথিৱীৰ সকলোতকে ধনী মানুহ কৰি দে!!
শ:- অকে, কিন্তু মনত ৰাখিবি, তোৰ মানুহটো তোতকৈ দহগুণ ধনী হৈ যাব। আৰু ধনী মানুহৰ কাৰণেতো চব হাতৰ মুঠিত !!
প:- এহ তাৰ মানেই মোৰেই আৰু! ন’ চিন্তা, জলদি কৰ।
শ:- অকে, লাষ্ট ৱিছ?
প:- মোক এই লোহাৰ লাঠিডালেৰে লাহেকৈ মূৰতে মাৰ মাৰি দে, মানে ইমান লাহেকৈয়ো নহয়, মূৰ ফাটি তেজ ওলাই যোৱাকে মাৰ।

মৰেল : প্যাৰ কিয়া ত’ ডৰনা জৰুৰী হেঁ!!

~ অভি কলিতা

বাঘ চাবলৈ গৈ...

কৰবেট দাৰ লগৰ এটাই এদিন হাবিলৈ বাঘ চাবলৈ গ’ল|
পিছদিনা কৰবেট দাই সুধিলে, "কি কি দেখিলি? কি কি শিকিলি ভাই?"

মানুহটো: শিকিলোঁ যে বাঘক সুৰসুৰাই দিলেও নাহাঁহে...
কৰবেট: আৰু কি শিকিলি?
মানুহটো: আৰু শিকা নাই, শিকিম হে কাইলৈ... এখন হাতেৰে কেনেকৈ জোতাৰ লেছ বান্ধিব লাগে, তাক শিকিম|

~ Changmai

অসমীয়া কাৰ্টুন: ফেচবুক আৰু ইনবক্স

জয় দীপৰ অসমীয়া কাৰ্টুন

নাই চলাইৰ জুই; আহ থাকোঁ শুই...

কালি নিশা লগ দুটাৰ লগত অধিকাৰী বাবুৱে বহুত দেৰিলৈকে পাৰ্টী কৰিলে|
কাৰেন্টো নাই, মমৰ পোহৰতে পেপছি আৰু চিকেন দকচি খালে|

নিশা ১১ মান বজাত চিগাৰেট এডাল জ্বলাবলৈ লৈ সিঁহতে দেখে, জুইশলাই খতম!
গোটেই ঘৰ ওপৰ তল কৰি বিচাৰিলে- নাপালে|
বাহিৰলৈকো গৈ চালে- কিন্তু দোকান চব বন্ধ|

শেষত উপায় নাপাই মমডাল নুমুৱাই তিনিও শুই পৰিল|

~ Changmai

হাতী নে জোঁৱাই হুঁ? [অসমীয়া কৌতুক]

সৌকাধৰাৰ কথা ক’বলৈ লৈছো |
প্ৰথমবাৰৰ বাবে অকলে সৌকাধৰা শহুৰেকৰ ঘৰলৈ গ’ল |
গধূলি হৈছিল | শহুৰেক ঘৰত নাই | বিশেষ সকামত চহৰলৈ গৈছে |
ঘৰত শাহুয়েক আৰু খুলশালী ল’ৰা তীখৰ | শাহুয়েকে ৰাতিনো আৰু ক’ৰ বজাৰলৈ তীখৰক পঠিয়াব বুলি ভাবি বাৰীৰ পৰা কল-পচলা কাটি আনি যত্নৰে ৰান্ধি বাঢ়ি জোঁৱায়েকক ভাত খাবলৈ মাতিলে |

সৌকাধৰা তামাম খুচ |চহৰতনো ক’ত এইবোৰ খাবলৈ পায় | জীয়েকেও হেনো এইবোৰ ৰান্ধিব নাজানে | এনে খাদ্য খাবলৈ পালে হেনো সৌকাধৰাক মাছ-মাংস-কণী একোয়েই নালাগে |

শাহুয়েকে সকাহ পালে | যা হওঁক, তেওঁৰ চিন্তা গুছিল | পিছদিনা দিনতো তেওঁ কল-পছলা ৰান্ধিলে | সৌকাধৰাই ভালেই পালে | শাহুয়েকৰ ৰন্ধন শৈলীৰ প্ৰশংসা নকৰাকৈ থাকিব নোৱাৰিলে তেওঁ | গধূলিও শহুৰেক আহি নাপালে |

শাহুয়েকে আকৌ পছলা ৰান্ধিলে| লগত কলডিলৰ শুকান ভাজি, মচুৰ দাইলৰ বটাৰে লেটিয়াই কলডিলৰ বৰ আৰু কলডিলৰ কোমল অংশৰ নহৰু দিয়া জ্বলা চাটনী | সৌকাধৰাই আপত্তি নকৰাকৈ ভাত খালে |

পিছদিনা পুৱাও শহুৰেক আহি নোপোৱা দেখি শাহুয়েকে তীখৰক কলপুলি কাটিবলৈ বাৰীলৈ পঠিয়ালে | সৌকাধৰাই মাক-পুতেকৰ গতিবিধি চাই আছিল | তেৱোঁ তীখৰৰ পিছে পিছে গ’ল | তীখৰ কলপুলি কটাত লাগিল |

সৌকাধৰাই যথেষ্ট উষ্মাৰে তীখৰক ক’লে, " সদায়, সদায় প্ৰতি সাঁজতে  কলগছ খুৱাবলৈ বাপেৰে বায়েৰক মানুহৰ লগত নে হাতীৰ লগত বিয়া দিছিল হাঁ?"

~ Sushmita Das

অসমীয়া কৌতুক পঢ়াৰ মজা

গাজাৰীৰ গাজা পঢ়িলে তো এডিকশ্যন হোৱাটো স্বাভাৱিক!

গাজাৰী ডট কমৰ গাজা পঢ়ি পঢ়ি খানা নাৰান্ধিবা কিন্তু....

খানা ৰান্ধোতে গাজাৰীৰ গাজা পঢ়িলে নিমখ হৈ যাব পাৰে বেছি...

কম্পিউটাৰে সলাই পেলালে শব্দবোৰৰ অৰ্থ!

Computer অহাৰ আগতে এনেকুৱা আছিল...

ৰিন্টু ঘৰলৈ অহাৰ পিছত... [অসমীয়া কৌতুক]

কৰ্মৰ সংক্ৰান্তত ৰিন্টু কাটাৰত থাকে| অসমলৈ বছৰত এবাৰ দুবাৰ হে আহিবলৈ পায়| এইবাৰ পূজাত ঘৰলৈ আহি ৰিন্টু একেবাৰে খুছ|

কিন্তু পিছদিনা ৰাতিপুৱা ছোৱালীজনীক পঢ়ুৱাওঁতে তাই সুধি দিলে নহয়, "পাপা, শংকৰদেৱৰ চেলফি ফটো কিয় নাছিল?"

উত্তৰ দিব নোৱাৰি ডুডেই বেষ্ট ফ্ৰেণ্ড বোৰক এফালৰ পৰা ফোনাবলৈ ধৰিলে|

ধেমা: - এই কাৰাণেই চেলফি নাছিল, কাৰণ শংকৰদেৱৰ মোবাইলটোত কেমেৰা নাছিল|
ভাস্কো: - নহয় ৰে, চেলফি আছিল, কিন্তু স্কেন কৰি থ’বলৈ স্কেনাৰ নাছিল কাৰণে উঁৱলি গ’ল| ম‍ই চকৰিফুটা বুৰঞ্জীত পঢ়িছোং তো...
দেবু: - আচল কথা তো হ’ল কি| চেলফি খন তুলি গৱৰ্ণামেন্ট ষ্টুডিওত দিলে| আৰু গৱৰ্ণমেন্ট অফিচাৰ বোৰ জানাই.... চব কামচোৰ, জধামূৰ্খৰ দল....
জুই: - হা ৰে, বিদ্যা মা কালী, উত্তৰটো জানিছিলোঁ ৰে... এই জিভাৰ আগলে হে অহা নাই
বিজয়: - ক্ষমা কৰিব, ম‍ই চেলফি মানে কি নাজনু; মোৰ ইংলিছ পাল্লা নপৰেই!
উচ্চজিত্‍: - ... এই কথাটো আৰ.টি. আই মাৰি দিলে কেনেকা হ’ব?
মিতালী: - মাৰা মাৰা, আৰ্টিআই মাৰা, ময়ো আছোঁ|
লুইত: - অনুৰাধাৰ প্ৰিমিয়াৰলৈ আহক; চিনেমাখনতে উত্তৰটো পাব
মাধুৰ্য: - হুমম, চেলফি খন চাগে ভুলতে ডিলিট হৈ গেল?
প্ৰতিভু: - চেলফি কিয় নাছিল? আছিল তো.... ৰ’বা তাৰ আগতে শুনা মোৰ ইঞ্জিনীয়াৰিঙৰ ইন্টাৰেষ্টিং কাহিনী এটা.. শুনিব‍ই লাগিব... এবাৰ কি হ’ল... তেতিয়া ১৯৮৭...

** ধেমা, দেবু, জুই, ৰিন্টু... এইসকল হৈছে গাজাৰী ডট কম পৰিয়ালৰ একেবাৰে ঘৰুৱা সদস্য|

টিংকুৰ কাহিনী [Assamese Joke]

এখন স্কুলত এটা বৈদ্য গাধা ষ্টুডেন্ট আছিল, তাৰ নাম আছিল টিংকু|
ইমানেই গাধা আছিল যে সি একো সমীকৰণ মনত ৰাখিব নোৱাৰিছিল, গ্ৰামাৰ তো দূৰৰে কথা|

চবেই তাক জোকাইছিল|
এদিন তাক শৰ্মা চাৰেও বৰ বেয়াকৈ ইনচাল্ট দিলে, "ত‍ই লাইফত একো বনিব নোৱাৰিবি, গাধ... মূৰ্খ...!!!"

টিংকুৰ মাকে বৰ দুখ পাই পণ ল’লে যে টিংকুক কিবা এটা  ডাঙৰ বনাই হে এৰিব|
তেওঁ টিংকুক লৈ বেলেগ এখন চহৰলৈ গুচি গ’ল|


২০ বছৰৰ পিছৰ কথা|
সেই শৰ্মা চাৰৰ হাৰ্টৰ অসুখ হ’ল| ভাৰতৰ ডাঙৰ ডাঙৰ ডাক্তৰে লাগিও ঠিক কৰিব নোৱাৰিলে|

লাষ্টত এদিন তেওঁ দিল্লীৰ হাৰ্ট ইনষ্টিটিউটত চাৰ্জাৰী কৰালেগৈ|
চাৰ্জনজনৰ নাম আছিল ড০ টি. বেনাৰ্জী|

অপাৰেশ্যনৰ পিছত শৰ্মা চাৰে চকু মেলি ড০ক চাই বিস্ময়ত চকু বহল হৈ গ’ল|
ই কেনেদৰে সম্ভৱ? ইমান ডাঙৰ বেমাৰ এইজন ডক্তৰে ঠিক কৰি দিলে|

ঠিক তেতিয়াই তেওঁৰ উশাহ লোৱাত কষ্ট হ’বলৈ ধৰিলে| ৰূমত ঝাৰু দিবলৈ অহা মানুহজনে ভুলতে অক্সিজেনৰ পাইপডাল আঁতৰাই দিলে| শৰ্মা চাৰ সেইফালেই সিফলীয়া হ’ল|

ড০ টি. বেনাৰ্জীয়ে ঝাৰুৱালাটোলৈ চাই গালি দি ক’লে: "মূৰ্খ, একো কে নাজান’ নেকি? সেইডাল কেলে উলিয়ালি? টিংকু, ত‍ই গাধ আছিলি আৰু গাধ‍ই থাকিবি!"
ম’ৰেল: - কোনে কোনে ভাবিছিল যে টিংকু ডাঙৰ হৈ ডাক্তৰ হ’ল? সিঁহতে হাত দাঙিব লাগে|

~ Changmai

গাজাৰী ডট কম